Mer trägid Senneschlotte, hend Freud a Silberchnöpf, ond dräiid d Määtle s Chöpfli, wie monter flüügid d Zöpf.

Im Sommer baare Füesse, im Wenter of de Schii,

gods öber Berg ond Bögel, das macht öös starch ond frii.

Mer trinkid ab de Röhre

s Quellwasser gsond ond frisch. Herdepfel, Chääs ond Milech

stellt d Mueter of de Tisch.

Ond gsiemer s Dorf ond d Cherche ond Vaters Huus ond Stall,

do juchzid mer ond zaurid:

Wie höbsch isch öberall.

So lebid mer do henne

im Tal, am grüene Rää,

vill Freudli omm öös omme, chas näbis Schöners gee? Mösst i emol id Frönti

ond gängs au öbers Meer. Gliich wör i s Tröömli fende i d Häämet zrogg zo deer.